Vandaag, 21 september is dan officieel de zomer van 2023 ten einde gekomen. Een zomer waarin wij heel druk waren om de laatste werkzaamheden van ons huis af te ronden. Dit alles op een prachtig stukje grond in Flevoland dat enkele decennia terug nog Zuiderzee was met alle flora en fauna dat daarbij hoorde.
Precies 200 jaar geleden, in de zomer van 1823, hield Jacob van Lennep een dagboek bij en daarin beschrijft hij onder meer zijn bezoek aan Urk, dat toen nog een eiland in de Zuiderzee was. Dat bezoek aan Urk geeft een aantal mooie indrukken van het natuurgebied dat de Zuiderzee toen nog was…
“Te negen ure kregen wij Urk in ’t gezicht, dat zich bevallig uit de zee opdoet, wegens deszelfs hoogte, kerk, en groenen oever. Daar de haven te droog was, konden wij niet binnenloopen, maar seinden om een boot.
……
Nadat de oude man ons des chirurgyns, des zeilenmakers en andere wooningen getoond had, verliet hij ons, waarop wij het lager en onbebouwd gedeelte van het eiland doorliepen en er vele gewassen vonden welke de zeeduinen opleveren, onder anderen de harde distels die bij Zandvoort groeien. Op een smalle landtong zaten honderden van zeehonden zich in de zon te bakeren. “
