De eerste heipaal is de grond ingegaan en eindelijk is de bouw van onze woning gestart!
17 augustus: de eerste heipaal
Kamperen op de kavel
Met de hulp van onze fantastische vrienden en toekomstige buren hebben we alvast een beetje kunnen proeven van hoe het voelt om straks in Oosterwold te wonen. In de laatste 3 weken van de schoolvakantie hebben we gekampeerd op onze eigen akker in een 2de-hands safaritent. De eerste paar nachten van de vakantie waren nog behoorlijk koud en hebben we het kacheltje in de tent nodig om warm te blijven maar de laatste 2 weken waren loei heet. Terwijl de kinderen lekker zwommen konden wij ons uitleven met wat hout en gereedschap en enkele appel- en perenbomen planten in wat later onze boomgaard moet worden. Het resultaat mag er zijn.
Verder kreeg Anna haar eerste vuurdoop in het buitenleven. De buren waren een paar dagen weg en Anna mocht de kippen verzorgen. Omdat de vos regelmatig ’s ochtends vroeg op bezoek komt moeten de kippen bij zonsondergang in het hok maar alsof de duvel er mee speelt hoor ik de eerste ochtend al rond 6 uur een hoop opgewonden gekakel. Gelukkig is er niets aan de hand…
De hond had ook helemaal zijn plek gevonden. Hij weigerde mee te gaan als we boodschappen wilden doen dus na kort beraad besloten we hem voor kleine periodes op de kavel te laten. Volgens de buren waren we nog niet vertrokken of hij draaide zich om en ging in de tent liggen..
Eerst de palen, 
het dak, 
omhoog.. 
en helemaal verder… 
Lekker buiten eten aan onze nieuwe tafel 
Begin van de boomgaard 
Anna bij de kippen 
De hond gaat en komt als echte erfbewaker
En nu is de vakantie en daarmee ook de bouwvak voorbij. Dat betekent dat maandag de bouw gaat starten…
De Basis voor Zelf-voorzienend Leven
Alle begin is moeilijk, zo ook de inrichting van onze akker. Omdat we alleen een beetje ervaring hebben met het voor- en achtertuintje van ons huis in Weesp en daar ook best veel tijd in gaat zitten, bedachten we dat we dit anders zouden moeten aanpakken.
Onze plannen
Geïnspireerd door John Seymour en zijn ideeën over zelfvoorzienend leven willen we kunnen leven van het land en zoveel mogelijk gebruik maken van natuurlijke hulpbronnen. En daarmee was de eerste stap natuurlijk het op papier zetten van wat wij nu eigenlijk zelf voor plannen hadden met dit stukje land.
- Een tuin met veel gras, bloemen en bomen met veel beschutte plekjes om te zitten.
- Een moes- en kruidentuin waarvan ons gezin kan leven.
- Een welkom onderdak voor insecten waaronder bijen en vlinders, zang- en roofvogels en vleermuizen met bijenkasten voor honingbijen.
- Verspreid over het land een aantal watervijvers, onder meer voor de moestuin maar ook om in te zwemmen.
- Beheer van het land volgens de laatste ecologische inzichten en permacultuur waarbij ook ruimte is voor enkele boerderijdieren.
- Naast ons huis bijgebouwen die voor meerdere functies gebruikt kunnen worden zoals een schuur, een bed & breakfast, een kantoor en een kas groot genoeg om workshops e.d. te geven.
Met een akker kom je best ver
Beginnend met de dieren
Met 40 are grond is het echt leuk om wat dieren te houden en volgens Seymour ook nog eens erg nuttig. Vooral varkens, kippen en koeien zijn belangrijke mede-arbeiders op je land. Zij ploegen je grond, eten na de oogst de oude wortelstokken, knolletjes en onkruidzaadjes uit de grond en houden het gras kort. Hun mest is van onschatbare waarde voor de vruchtbaarheid van je grond en ze leveren melk, vlees of eieren. Kortom: dieren zijn onmisbaar op je land, als je wilt voorkomen dat je 24 hours a day aan het grasmaaien, spitten of onkruid wieden bent.
Nou zijn er kleine koeienrassen zoals de Holland Dexter. Deze koeien zijn ongeveer even groot als een herdershond. Schatjes zijn het! Ik zag ons al dagelijks melken. Maar zelfs een Dexter heeft al gauw 1/2 acre aan grasland nodig en aangezien éen koe echt maar één koe is en dus een beetje in haar eentje wilden we dit het beest niet aandoen.
Nu dus niet onze keuze maar mochten er andere liefhebbers in Oosterwold zijn die 2 of 3 koetjes samen willen beheren, dan hou ik mij aanbevolen!
Er zijn ook kleinere schapenrassen zoals het Ouessant-ras. 2 tot 3 schapen hebben zo’n 600 m2 grasland nodig aan voedsel. Deze schaapjes kunnen goed tegen de kou zodat ze alleen een schuilplekje nodig hebben tegen de regen of bij strenge vorst. Elk jaar moeten ze geschoren worden en de wol is weer voor van alles te gebruiken.
Ook van geitjes zijn er kleinere rassen. Geitjes kunnen met minder gras toe maar breken nogal eens door een hek en eten van bomen of struiken.
Naast de schaapjes willen we varkens houden.
Varkens vinden het heerlijk om de grond om te woelen, op zoek naar wormen, insecten en ander eetbaar spul zoals wortels, knollen, fruit en bessen. Daarmee zijn ze perfect voor het omploegen van de grond en het afvreten van de moestuin na het oogsten van aardappels of wortels.
Een varken schijnt aan 200 m2 buitenruimte voldoende te hebben en heeft daarbij ook nog een hok nodig.
Mijn zoon wilde graag kippen als we naar Oosterwold gingen verhuizen. In dit geval echt een win/win dus een belofte die we makkelijk konden inlossen.
Eenden zijn goede erfbewakers en dol op slakken. Nu is onze hond Nilo al een goede erfbewaker maar hij houdt niet van slakken. Daarentegen is hij dol op eenden, dus ook een win/win.
Bijen zijn gewoon verbonden aan zelfvoorzienend leven en permacultuur. Ik wil dus graag gaan imkeren. De bijen krijgen de beschikking over de bloemen en kruiden. Ik heb nog geen idee hoe ik een aantal volkjes kan gaan houden dus ook dat wordt een avontuur.
Bloementuin en Moestuin
Seymour heeft de volledige zuidelijke helft van de akker (zo’n 1500 m2!) ingericht als moestuin met vaste bedden voor kruiden en groentes waaronder uien, prei en bloemkool. Voor een gezin van 4 personen is dit wel erg veel en zou 1000 m2 meer dan genoeg moeten zijn. Hierop willen we kruiden, groentes en vooral veel klein fruit verbouwen. Een deel van de groente zal gebruikt worden als voer voor de varkens en kippen.
Wat we niet gebruiken als moestuin kan als een tuin ingericht worden met bomen, bloemen en planten. Dat is het grootste deel van het land. De dieren zullen in dit deel een plekje moeten krijgen maar deze verblijven veranderen steeds van locatie, afhankelijk van de behoefte van het land en van de dieren.
De ontginning van de kavel zal volgens de ideeën van de perma-cultuur plaatsvinden, daarover in mijn volgende blogs meer. Beginnend met het voorbereiden van de grond.
De grondoverdracht
6 mei 2020 was het eindelijk zover en vond officieel de grondoverdracht plaats van onze kavel op de Vogelakker in Oosterwold bij de notaris. Vanaf dat moment zijn wij de trotse eigenaar van bijna 40 are grond!
Aan de grondoverdracht is bijna 3 jaar voorafgegaan van de eerste verkenningstochten door Oosterwold tot de keuze voor de uiteindelijke plek die echt goed voor ons voelde aan de Vogelakker. Met al het werk dat hierop volgde.
Een lange spannende, met recht soms zenuwslopende weg. Van het tekenen van de eerste schetsen met heel veel uitzoeken, praten, tekenen, nog eens tekenen, langs rijden, de boel omgooien, nog eens praten, tekenen, etc, etc tot het uiteindelijk ondertekenen van de definitieve koopovereenkomst. Dit ging echter niet zonder slag of stoot.
De eerste echte beer op de weg was toen de gemeente halverwege een verdubbeling van de grondprijs aankondigde. Hier hadden we echt wel wat slapeloze nachten door. Een deel van de erfenis zat al in het project dus we wilden echt niet zomaar stoppen. Uiteindelijk vielen we in de coulanceregeling van de gemeente Almere. Dus we konden door, maar hoe… Met de deadlines die hierin gesteld werden hielden we een race tegen de klok. Problemen met de bouwer zorgden voor extra vertraging en als klap op de vuurpijl kwamen de Corona-maatregelen er bovenop met extra lange doorlooptijden bij de gemeente en andere instanties.
Bij dit alles verloren we soms erg veel tijd. Mij bekroop regelmatig het gevoel letterlijk in een soort Odyssee terecht gekomen te zijn waarbij we continu de weg kwijt raakten maar waaraan nu toch een echt een einde is gekomen.